Kırk Yedi

 Bugün ilk defa zahter karışımından yedim. Normalde ekmeği önce ona sonra zeytinyağına bandırıp yiyorlarmış herhalde ama ben ekmek yemediğim için, baharat karışımını pilavın üstüne serptim.😂 Ben beğendim. Zahteri ayrıca beğendim. İnternetten yaptığım bir alışverişte hediye olarak göndermişler. Normalde hayatımda görmemiştim bile kendisini. Simit yemiş gibi de oldum içindeki kavrulmuş susamlar sayesinde...  Bugün Dracula'yı izledim. Çocukken çok merak ederdim de, yaşım tutmuyor diye izleyememiştim.(Benim gibi biri tabi ki kural yıkmaya çalışmıyordu! Aşk olsun... Ben uslu bir çocuktum.) Neyse korku filmi olduğu için korkunçtu tabi, hatta yer yer iğrençti de. Ama senaryo etkileyiciydi bana kalırsa. Manzaralara dayanmak zordu o ayrı. Blutv'de vardı bu arada. Bir de Harry Potter'ın felsefe taşını okumaya başladım. Filmi de izlemiştim zaten. 3'te 1'ini falan okudum ama şimdilik kitabını okumayı filmini izlemeye tercih edeceğim kadar beğendim. Tatilde ne kadar okursam, dö...

 Yüksek duygulardan şikayetçi oldunuz mu hiç bilmiyorum ama ben oldum. Çocukluğumdan beri hem de... 🙄 Bu bir çeşit eziyet yalnız. Aşırı yorucu bir şey. Ben bunun için doktora hiç gitmedim. Ama aslında bu benim yaşamımı çok kez çok zora soktu. En basit çoğu şeyi yüksek duygularım yüzünden düşük verimle yaptım hep. Film izlemek kadar basit şeyler yani. Öyle heyecanlanıyorum ki mesela, o an anlatılmak istenen şeyleri, gösterilenleri, söylenenleri anlamıyorum. Ve sinemada izlediysem eğer öyle heyecanlı bir film, filmden çıktıktan sonraki birkaç saat zaten sesler kulaklarımdan gitmiyor. O gece her yer sallanıyor gibi hissedip uyuyorum. Ertesi gün de aşırı yorgun olduğum için hem sinirim bozuk oluyor hem de hiçbir şey yapamıyorum. Bu durum 2-3 günde anca geçiyor ve de. Bu derece bir zorluk yani bahsettiğim. Ben bunu senelerce çektim. Ta ki cildim için ginkgo bilobaya başlayana kadar. Çok sürpriz şekilde duygularımı hayatımda hiç olmadığı kadar normal seviyeye çekti. Şaşkınım. Bambaşka b...

 😮‍💨 Bu gece yarısı teslim etmiş olmam gereken bir python projem var. 😂 Ben kodu önce içimden gelen sıraya göre parçalar halinde yazıyorum. En sonunda birleştiriyorum. Bir tek birleştirmek kaldı gibi duruyor. Çalışan parçaları yazdım da... Birkaç hatayla uğraşmasam biterdi şimdiye kadar. Tecrübesizliğe dayalı hatalardı. Deneye yanıla buldum doğru hallerini. 🤲🏻🤣 1 yıldır kod yazmamış olmama rağmen projeyi hem de travmaya bağlı hasta olduğum hafta bitirmeye yaklaşmış olmama cidden inanamıyorum. Aslında kaç gündür yapamadım pek bir şey. Bu akşam aniden bir ilham geldi. Psikolojim, hiçbir şey yapmazsam hiç düzelmiyor. Çok okumalı ve yazmalı bir gün oldu... E, kısmen daha iyiyim de. Garip şekilde. Sanırım sürekli iyi olduğumu gördüğüm rüyalar da bunda etkili. 🤷🏻‍♀️ Bugün harry Potter ve sırlar odasını bilmem kaçıncı kez ama karbonhidratsız ve şekersiz beslenmemde ilk kez izledim! Dün de felsefe taşını... Önceki seyredişlerim ile bu arasında o kadar fark vardı ki!!! Çok daha dikk...

 Herkese merhaba, öncelikle sizin ve kendimin başınıza iş açmamak için "doktorunuza danışınız" diyeyim ama ben hiç danışmadım. Hocanın dediğini yap, yaptığını yapma demişler. 😂  Peki neye göre bunları kullanıyorum? Youtube'dan Dr. Eric Berg'in Türkçe kanalından çok fazla video seyrettim ve kendi şikayetlerime uygun olan şeylerden seçip kullanmaya başladım. Çoğunu bu yolla seçtim aslında. Bunların bir kısmı kan tahlillerinde bakıldığında hiçbir zaman eksik çıkmadı bende ama. Şimdi neden eksik çıkmamasına rağmen içtiğimi de söyleyeyim... Benim artık kendimin anlayacağı derecede en ileri boyuta gelene kadar doktorlar tarafından anlaşılmamış, şüphe dahi edilmemiş bir otoimmün (bağışıklık sisteminin insanın sağlıklı hücrelerine saldırdığı) hastalığım var. Bu benim "artık" bildiğim taraf. Bir de senelerce bilmediğim ve diğer sağlık sorunlarımı yaratan da bir şeyler olmuş. Onlar için de ne bir takviye ne bir ilaç verildi zaten. "Psikolojik" deyip gönderi...

 Bugün günler sonra iyileştim %80 oranında falan. Durmadım, duramadım artık. Gerekli gereksiz ne kadar şey varsa yaptım, resmen sırf inattan. :) Durdurulmaya zaten sinir olurum. 🙄 Yalnız bugün yıllar sonra (en son pandemiden önceydi) mağaza gezmek için AVM'ye gittim. 😲 Tam bir "merkür retro" su faaliyeti oldu. Böyle bir diriliş gününden kendime hatıra olarak bir defter aldım. AVM'ye gitmek bahane, asıl bunu yapabilecek güce en sonunda erişmiş olmam şahane! 🤲🏻🥳 Pandemiden beri üniversitede hiçbir gün, tam gün olacak şekilde derslere gidemedim. Öyle bir gücüm yoktu da. Sanırım artık o güç var. Başıma yine bir şeyler gelmezse tabi... Bu da haftada daha az gün üniversiteye gidecek şekilde ders seçebilirim demek. Bu da hem yolda geçecek vaktimin azalması, hem de kendime ayırdığım vaktin artması yönünden çok iyi olacak gibi duruyor.  Şu an dönemin başlamasını merakla bekliyorum. Tatilde hasta olduğum şu günler hariç hiç boş durmadım. Katkısını göreceğimi umuyorum. Koca...

 Psikolojik olarak iyileşme krizi denen bir şey var. Birkaç gündür onu yaşıyorum ve onu yaşamaktan bu sabah yoruldum artık yani. En sonunda grip gibi bir şey oldum ama gerçek grip değil. Geçmişteki parçaları birleştirmeye vücudumun dayanamadığını gösteren tepki.    O kadar uyanık halimle alakasız olarak, pozitif rüyalar görüyorum ki... Beynim beni hayatta tutmak için, başıma bir iş açmamam için cidden tam performans çalışıyor yani.   Kendimin iyi, mutlu vb. olduğu pozitiflikte rüyalar yani. Bundan sonra cidden öyle olacağımdır belki de. Şu an buna inanmasam da... Neyse bu da bugünün şarkısı olsun🎵: https://youtu.be/fcU2ykpIG00?si=1GnJawcjeajTUA9K

 Fiziği bıraktıktan 3 yıl sonra, bugün, artık nihayet fizik öğretmeni olma isteğimden tamamen vazgeçtim. Vazgeçmek ne kadar zormuş... Bir çocukluk hayaline insan ne kadar anlamsız şekilde ne kadar tutunurmuş ben örneğiyim. Vazgeçtiğim tarih ve bir şeye bu kadar tutunmam, bugün artık psikolojik olduğunu bana şüphesiz şekilde ispatlıyor. Son birkaç günde kendi hayatıma dair anladığım bazı gerçeklerin en sonunda bundan vazgeçişle sonlanması çok garip geliyor bana şu an. Geriye dönük olarak yaşadığım ama adını koyamadığım her şeyin adını koydum artık. Hiç boşluk kalmadı. Bu adlar şimdilik içimde saklı. Yalnızca çok zor şeyler. Olmaması gereken şeyler. Hele ki kişinin kendi rızası olmadan hiç olmaması gereken şeyler. Bir kişinin bir şeye rızası varsa, sonuçlarını (kısa ya da uzun vadede) göze almış demektir. Ben yaşadığım şeyin sonuçlarını hiçbir zaman göze almadım mesela. Kişisel olarak asla tercih etmediğim şeylerdi. O benim için ayrı bir acı. Özgür irademle karar vermedim ben yani. B...

 Bazen 1 kişi sizi kaybeder ama dünya kadar insan sizi kazanır. Ben bunu hayatımda birkaç kez yaşadım. Bana yanlış gelen şeyler yapan ve kaldıramadığım boyuta ulaşan kişiler oldu hayatımda. Hatta kimisi akrabam bunların. En sonunda gitmeyi tercih etmek zorunda kaldım. Onlara sorsam çoğu beni çok seviyor bu arada. Ama daha ziyade eziyet etmeyi seviyor olabilirler bence. Onlardan uzaklaşınca, hep şu şekilde bir farkındalık oluştu bende: "Ben o insan(lar)a ne kadar duygu, emek, vakit vb. şey harcadım ve sonu benim için hüsran oldu. Belki benim tek kelimemden güçlenecek insanlardan kendimi mahrum ettim. Bir yerlerde benim yeteneklerime ihtiyacı olan insanlar var ve ben kendimi ziyan ediyorum resmen. " Sonra videolar çekmeye başladım mesela. Hem de hiçbir zaman üşenmedim. Sunumları hazırlarken yazmaya da, sunarken konuşmaya da... Çünkü zamanında o kadar hak etmeyen kişilere o kadar emek ve zaman harcadım ki. Acıyı ben en baştan yaşadım yani.  Bugün yine buna benzer bir şey yaşıyor...

 Bugün bir video paylaştım. Video paylaşmadan önce 1, sonra 1 abone azaldı. Demek ki abone azalmasının benim yazdıklarımla alakası yokmuş. 😯 İnsanlar atarlı giderli. 🤣 Neyse ben yine de burdan devam edeyim. Daha düzgün burası. 😁  1 gün önce bir bootcampe başvurdum ama hiç bilmediğim bir programlama dili. 🤣 Hatta ne işe yaradığını bile araştırmadım. 5-6 güne kadar kesinleşir olup olmayacağı. Can sıkıntısından ne yapacağımı bilemiyorum. Yaz tatili bitmemek üzere planlanmış gibi benim hayatımda. 🤣

 Hayatta yapmam dediğim ne varsa bir sürüsünü nasılsa yaptım şimdiye kadar. Bunun sebebi biraz da, "kırıldı sabır taşım, ermeden muradıma🎵". (Aşağıdaki şarkının sözü)   Fizikten vazgeçerken, "artık iki dünya bir araya gelse biz bir daha bir araya gelmeyiz" derken ben: https://youtu.be/rNt9vlbPwYk?si=CFVxQr499x-IePXW  Bugün bir webinara girdim. Konuşmacı kadın bir bilim insanı hem de Türk. Fizik temelli bir algoritma geliştirmiş falan. 1.5 saat süren webinarda en sonunda hiç içim sızlamadı!!! (Daha önce "fizik" kelimesine bile içim sızlıyordu.)  Önceki paylaştıklarımda yazdığım, "Fiziği istemiyorum" paradoksik niyetim cidden işime yaradı. 🎉   Beni öldürseler (çok büyük laf oldu bu) fiziğe dair kelam etmem, milim adım atmam artık. Zaten öldürseler edemem de. Şarkıdaki gibi yani.   

 Dün kendi üstümde, psikolojideki "paradoksal niyet" i uyguladım. Birkaç konuda... Ama biri kesin etki etti. Ben çocukken fizik bilimi diye bir şey olduğunu bile bilmiyorken, fiziğin konularına ilgi duyuyordum. Neyse gel zaman git zaman Türkiyede bir ünv. in fizik bölümüne de gittim. 6 yıl da okudum. Ama matematik yokluğundan (bölümdeki) mezun olamadım. Başka üniversiteye matematik okumak üzere Yatay yaptım. Şimdi matematik okuyorum birkaç yıldır. Neyse fiziği bıraktığıma çok üzüldüm ama ben. 3 yıl oldu bırakalı. Dün bu konuyla alakalı da paradoksal niyet yaptım. "Fiziği istemiyorum" dedim yani. Kaç dakika boyunca bunu dediğimi bilmiyorum. Ama çok uzun sürdü onu biliyorum. Neyse, işe yaradığını hem değişen ruh halimden hem de gece gördüğüm rüyadan anladım.  Bıraktığım ünv. in bahçesine tesadüfen varıyordum rüyamda. Orda daha önceden tanıdığım insanları da gördüm hatta. Onlar yine derslere gidiyorlardı. Ben bahçeden geçip gittim. ✌🏻 Hem de mutlu bir şekilde. 🙃 Burd...

 Bugün içimdeki gotik ruhu uyandı. Bu arada hep vardı zaten. Çocukken hayaletli, cadılı vb. çizgi filmleri falan ayrı severdim. 👻 Sonra baktım insanlar benden korkuyor. Uzak durayım dedim bu işlerden. 🤣 Ama ben kasten bir şey yapmasam da insanları korkuttuğum çok oldu diye vazgeçtim artık. 🤣 Neyse bazı eşyalarımı gotik temalarla süsledim. 😁 Çok mutluyum. 😅🎃😈  Durup dururken mi uyandı diyeceksiniz... Hayır tabi ki. Durup dururken olmadı. İstediğim bazı şeylerin olmayışını kabullendim bugün. Acı çekmeyi bıraktım yani onlar olmadığı için. O olunca, bu da bir anda hortladı. 🤷🏻‍♀️ Yani mutlu bir ruh hali eşlik ediyor bu halime. Böyle olması beklenmez ama öyle oldu. 🤣  Baştan beri hiçbir şey istememeliydim dedim hatta. Her şey gelip geçecek zaten. Elde etsem ne olacak ki... O da bir gün bitecekti dedim kendi kendime yani...   💀👻🦇

 Sabahın 4.30 unda kafamda bu şarkıyla uyanmam... 😅 https://youtu.be/Q7VuDpXye5Q?si=X4Ij7imtTN6TOsB- Yalnız buraya yazmaya başladığımdan beri youtubeda abonem azalmadı. İyi, amacıma hizmet etti en azından.  Kendim sosyoloji mezunuyum ama psikolojiye dair de sürekli bilgi ediniyorum ve bu iki daldan öğrendiğim şeyler neden benim hayatımda olamıyor kısmı canımı sıkıyor. Kaliteli insan ilişkisi!? Niye olmuyor!? Bu konu cidden benim için çok sıkıcı. 🤦🏻‍♀️ Benim denk geldiğim toplumun parçası için konuşacak olursam, genel olarak "insan" canlısı olduğumuzu unutmuş gibiler. Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi bir form ama aynı zamanda birazdan ölecekmiş gibi, her an elinden her şey gidecekmiş gibi de dünyaya ve keyfine düşkün. Azıcık onu üzen bir şeyden, mesela benden, hemen kaçıp kurtuluyor.🤣 Kendi içimde sosyal bir insan olmasam inanın hiç umrumda olmayacak da... Beni doyurmayan insan ilişkileri bana dert oluyor. Alışamıyorum da. 

 Bugün sağlığım ekstra düzeldi resmen. Daha önce doktora bunun için gitmedim ama çok aceleci olmama bağlı dikkat eksikliği yaşadığım çok oldu. Bunu bir şey yapıyorken değil, iş işten geçtikten sonra fark ettiğim için bir şey de yapamıyordum. Birkaç gündür, hızımı fark edip, yavaşlamaya başladım. 😯 Dolayısı ile yaptığım şeyleri de doğru yapmaya başladım. Bazen bir şey okurken öyle bir hız enerjisi geliyordu ki okuduğum satırın bitip bitmediğini bile algılamadan alttaki satıra geçmiş olduğumla yüzleşiyordum... Özellikle bugün belirgin bir sakinlik var üstümde. Kendimi kontrol edebiliyorum. Sorun şu ki, ben diğer insanlar yavaş zannediyordum. :) İnsan bir özellik kendine yerleşik ise onu normal zannediyor. 🤣 Neyse artık. 🤣  Bu arada global Ai hub 'da katıldığım Python bootcampinin eğitimlerine (yeniden) devam ediyorum. Yapay zeka ve ilgili konular beni bir yandan çok korkutuyor. Olumsuz kullanımına dair... Fakat bu açıyı düşünmediğimde öyle bir hoşuma gidiyor ki... 🤦🏻‍♀️ Bu ...

 :) Bugün bu bloğu açtım. Bunu yaptığımdan beri içtiğim ıhlamur kimyamı değiştirmediyse eğer, içim çok rahat. 😯 Bir huzur kapladı resmen içimi. Neyse abonelerdeki periyodik düşüş bu yolla engellenir youtubeda diye umuyorum. Bunu önemsememek inanın çok istedim ama yapamıyorum. Abone sayısının azaldığını her gördüğümde modumdan da bir kısım azalıyor. Bu bende psikolojik envai çeşit şeyi tetikliyor. Çok eleştirel akrabalarım gibiler. Ne yapsam, olmamış. Veya cildimde en ufak bir renk değişimi görünce (boyut olarak) sinir krizi geçirecek halde gerilenler gibiler. Ben zaten bunları yaşamaktan bıktım. Sürekli "herhangi bir şey" yüzünden başka tarafa itilmek, hiçbir zaman olduğum gibi, olduğum halimde tamamen kabul görmemek o kadar can sıkıcı ki... Ben bir bütünün ya. Benim filan parçamı kabul edip falan parçamı kabul etmemek ve sadece filan parçama göre benimle muhatap olmak kısmı benim cidden canımı çok yaktı şimdiye kadar. Herkesin kusuru var sonuçta. Kimse mükemmel değil. Herke...